Βασίλειος Βεηλικτσίδης

Ο Βασίλειος Βεηλικτσίδης γεννήθηκε το 1885 στην Αμισό (Σαμψούντα) του Πόντου και πέθανε στις Σέρρες το 1959. Σπούδασε μουσική στη γενέτειρά του και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη. Σταδιοδρόμησε αρχικά στην Αμισό, όπου υπήρξε και διευθυντής μαντολινάτας θηλέων.

Το 1919 ο Βεηλικτσίδης βρίσκεται ήδη στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Λευκάδα όπου διετέλεσε για μικρό χρονικό διάστημα αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής της το 1923. Το 1924 προσλήφθηκε ως μουσικοδιδάσκαλος, αλλά και ως δάσκαλος των τεχνικών μαθημάτων, στο Ορφανοτροφείο Αρρένων Εθνικού Ιδρύματος Περιθάλψεως και Μορφώσεως Ορφανών και Απόρων Ανατολικής Μακεδονίας γνωστό από το 1926 ως Εθνικό (Αγροτικό) Ορφανοτροφείο Αρρένων Σερρών, όπου δραστηριοποιήθηκε μέχρι το 1933. Εκεί συνέχισε να διευθύνει τη φιλαρμονική και τη μαντολινάτα που είχε συστήσει ο προηγούμενος μουσικοδιδάσκαλος Ιωάννης Βαΐου. Το 1927 προσλήφθηκε από τον Όμιλο «Ορφέα» Σερρών για τη διδασκαλία των εγχόρδων οργάνων και της χορωδίας, καθώς και για τη διεύθυνση των αντίστοιχων μουσικών σχημάτων.

Το 1933 ο Βεηλικτσίδης μετακινείται στην Κόνιτσα όπου διδάσκει στο Εθνικό Ορφανοτροφείο Αρρένων.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου (1946-1949), ο Βεηλικτσίδης μετακινείται στα Ιωάννινα.

Με τον διορισμό της κόρης του στο Γυμνάσιο Θηλέων το 1951, η οικογένεια Βεηλικτσίδη εγκαθίσταται πλέον στις Σέρρες. Κατά την τελευταία δεκαετία της ζωής του και συγκεκριμένα κατά τα έτη 1951 έως και 1958, όντας πλέον συνταξιούχος, δίδαξε μουσική αφιλοκερδώς στο Ορφανοτροφείο Θηλέων Σερρών, όπου συγκρότησε και Χορωδία.

Ο Βασίλειος Βεηλικτσίδης υπήρξε ένας πληθωρικός δημιουργός, τόσο σε διάφορους τομείς της μουσικής παιδείας και τέχνης όσο και σε εξωμουσικές δραστηριότητες. Ως συνθέτης έγραψε πλήθος έργων για πιάνο, για φωνή και πιάνο, για διάφορα ορχηστρικά σύνολα και, επίσης, έχει βρεθεί το σπαρτίτο από μία οπερέτα του.

Ως μουσικοπαιδαγωγός συνέγραψε πλήθος αδημοσίευτων μεθόδων για τη διδασκαλία διαφόρων οργάνων.

Ως μουσικολόγος και μουσικογράφος συνέγραψε διάφορες μελέτες σχετικά με τη μουσική τέχνη και το έργο μεγάλων μουσουργών και συνέλεξε γραπτά άλλων μουσουργών και μουσικολόγων, κυρίως με θεματολογία από την ιστορία της δυτικοευρωπαϊκής μουσική, αλλά και από την μουσική επικαιρότητα της εποχής του.

Ως μουσικοδιδάσκαλος και αρχιμουσικός σε φιλαρμονικές άφησε πλήθος ενορχηστρώσεων πάνω σε ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα συνθετών και μουσικών έργων.

Το συγγραφικό και συνθετικό του έργο, αδημοσίευτο στο σύνολό του, αποτελεί μοναδική περίπτωση, τόσο σε ποσότητα, όσο και σε ποιότητα για τα δεδομένα της ελληνικής επαρχίας της εποχής του, σε επίπεδο που αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης που δημοσιεύτηκε στα πρακτικά διατμηματικού συνεδρίου, το οποίο διοργάνωσε η Ελληνική Μουσικολογική Εταιρεία και συμμετείχαν όλα τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών των Ελληνικών Πανεπιστημίων στη Θεσσαλονίκη το 2014.